Radunia_świdnicki poeta i Austryjaczka

Niedziela, 18 października 2015 · dodano: 18.10.2015 | Komentarze 6

Dzisiaj jazda bez hamulców po karkołomnych zjazdach z Radunii niebieskim szlakiem przez Dębowy Grzbiet.

Ale po kolei.
Na taki rajd potrzebne są trzy niezbędne rzeczy:
- ciepła herbata
- chusteczki jednorazowe
- opaska na uszy

Na początku wycieczki pewien, jak się okazuje, świdnicki poeta zarecytował na mój widok piękną polską soczystą poezję:

"Ja 
pier
do
lę
jaką
ty
masz
długą
bro
dę."

Przejeżdżam obok niego w ogóle nie reagując.

Wiaterek taki delikatny, jeszcze słoneczko przebija się, ale zachmurzenie raczej duże.
We wsi Tąpadła jadę na skrót do żółtego szlaku pieszego, podjeżdżam aż do drogi wokół Raduni od południa.
Tutaj jadę za trojgiem kolarzy z Wrocławia...
Potem dojeżdżam do niebieskiego szlaku pieszego od wschodu i z tej strony jadę rowerem po raz pierwszy w życiu na Radunię (573 m n.p.m.) (raz byłem tu na rajdzie pieszym).
Potem zjazd niebieskim szlakiem przez Dębowy Grzbiet przez Świerczynę (411 m n.p.m.) aż prawie do Przełęczy Słupickiej. Tu skręcam na zielony pieszy szlak.
Zjazdy karkołomne, singletrack i okazuje się, że hamulce nie działają - oba. Przedni jeszcze działał, ale co chwila trzeba było go regulować, potem już dałem sobie spokój i do domu 25 km bez hamulców (jak słynny Roverist)!  Nie ryzykuję zjazdów tych najostrzejszych i miejscami biegnę z rowerkiem w dół.
Po drodze odwiedzam kamieniołom w Słupicach. Dalej jadę na Uliczno i tutaj szukam polnej dróżki - skrót do Kiełczyna.
Ale jak się okaże nie znajdę i tylko ciężkie błota na mnie i rowerze zostaną - typowa polna orka. Wyjeżdżam w Jaźwinie niestety.
Ale chwilę wcześniej w Ulicznie słyszę z oddali: 
"- Excuse me!"
Młoda dziewczyna na rowerze pyta mnie o drogę do Sobótki (na dzisiaj to jej cel). Pokazuję jej na mapie i tłumaczę jak tam dojechać.
W czasie rozmowy okazuje się, że jedzie dzisiaj z Nachodu. Ale zasadniczo jedzie z Austrii do Gdańska! Chwilę rozmawiamy i życzymy sobie miłej podróży.
Gdybym nie szukał polnego skrótu (bo wróciłem spod lasu), to bym jej nie pomógł.

Dwa światy - poeta świdnicki i młoda Austryjaczka!

Wracam do domu o 17:10.

Dzisiejszy cel:
Dość już mam tych psów czających się, ujadających  i biegnących za rowerem:
Widok z podjazdu pod Radunią na Wzgórza Kiełczyńskie.Robię zdjęcie i znowu doganiam bikerów z Wrocławia:
Radunia:

Po drodze z Radunii niebieskim szlakiem:

Paprocie i super singletrack:

Widok na Ślężę ze Świerczyny:
Były kamieniołom serpentynitu na Słupickiej Górze:

Przeprawa przez zaroślaza mną, teraz będzie trochę lepiej, a potem znowu gorzej:

 Skrótu do Kiełczyna nie znalazłem. W oddali Jaźwina:

Jeszcze rzut oka na Radunię: