Pętla wokół Daisy, czyli samotna walka z wiatrem, deszczem i błotem

Sobota, 15 kwietnia 2017 · dodano: 15.04.2017 | Komentarze 2

Trasa_Słotwina_Milikowice_Mokrzeszów_Lubiechów_Witoszów Grn. Wzgórze Mrowina_Witoszów Dln.

Ajk von Kichot i walka z wiatrakami
Rano nie wiało..
W sumie ciepło.
Do Milikowic to istna nierówna walka.

Mokrzeszów objeżdżam polem.
Przyjemna lekko pofalowana dróżka.
Na 14 km przy mokrzeszowskim kościele już nie wieje.
Potem prosto w stronę lasu i Góry Radoń, mam wiatr za sobą
Jadę koło leśniczówki w Lubiechowie.
Za Radoniem, gdy widzę tablicę Książański Park Krajobrazowy, robię sobie skrót by nie przejeżdżać dwa razy przez tory.
Podjazd w stronę Mokrzeszowa przez las.(jechałem tą dróżką w dół) SUPER!
Miejscami wymagający.
Po drodze porozrzucane pióra... (nagromadzenie w jednym miejscu).

Przerwa przy ambonie nr 2.
Badam dróżki wokół Daisy.
Zawsze mi się myliły.
Niedługo tu powrócę, by zbadać gruntownie teren.
Deszcz kropi już przed lasem w stronę Czepca.
Mijam zielony szlak pieszy/żółty MTB.
Nie jadę od razu w stronę Witosza.
Jadę kawałek nową dróżką. Wydaje się, że pada mocniej.
Oglądam nowe dróżki.
Wybieram w prawo by jak najszybciej dotrzeć do wiaty turystycznej pod Witoszem.
Tu zaszła zmiana.
Przerzedzili las, teraz widać Wielka Sowę...
Deszczyk ustaje.
Decyduję się, że zjadę przez Pogorzałę, ale przez tzw. Herzfelde II
(czyli szlakiem żółtym MTB/zielonym pieszym).
Ale widzę dróżkę w lewo (oglądałem mapę i po co mam jechać z Pogo asfaltem, jak mogę wyjechać kolo pałacu w Wit. Grn.
i przy okazji poznam nowe dróżki.
Potem odbijam z dróżki w lewo
i w końcu docieram do Szlaku Ułanów (chciałem wyjechać w innym miejscu, nie szkodzi)
Ale mimo to jestem zadowolony z zaliczenia nowego leśnego odcinka.
Zjeżdżam do drogi przy pałacu.
Co dalej?
Chmury dalej ciemne,
Wybieram ambitny wjazd w teren w Witoszowie Grn.
(600 metrów asfaltem w dół i skrę w prawo)
Dotrzeć do czerwonego szlaku (pieszego)
czyli podjazd na wzgórze Mrowina (461 m n.p.m.)
Raz tędy jechałem na Lincolnie, ale z góry...
Podjazd spoko.
Tu u góry już się rozpadało.
Dojeżdżam do miejsca gdzie czerwony szlak pieszy skręca ostro. 
Już tutaj byłem w tym roku razem z Tajemniczym Ninja CANYON MATRIX. 
W tył zwrot.
Szukanie alternatywnej drogi polnej bliżej Pogórza by wyjechać koło szkoły w Witoszowie Dln.
(znowu mapa w głowie). 
Na początku rozmemłane koleiny błotne po pojazdach... koszmar.
Wyjeżdżam z lasu na pole,
Teraz w deszczu zasuwam po koleinach i wyboistych dróżkach.
Dalej witoszowskim boczniakiem.
W mieście już nie pada, ale
Robię przerwę na oglądanie pociągów na dworcu Świdnica Miasto.
Za chwilę nieźle leje.
Czekam kwadrans, już mniej.
No to staruję,
Powrót około 18:45

Taki mamy dzisiaj klimat:. Chełmiec i Trójgarb, pomiędzy nimi z przodu Radoń:
Radoń i Chełmiec:

Polne dróżki wybijają z rytmu. Prędkość mam kosmiczną:

Centralnie w oddali Góra Radoń (422 m n.p.m.) - tam jadę przez mokrzeszowskie koleiny:



Nowy podjazd od razu dodałem do ulubionych. W tle Chełmiec:

Walka o życie tu miała miejsce:

W dole dróżka z Lubiechowa:

Widok na Równinę:

Teraz ku Daisy:

Po drodze Ślężą i Radunia:

Takie dróżki to lubię:

I jeszcze raz Ślężą:

Wiata pod Witoszem. Nie raz już się przydała. Dobre schronienie przed opadami:

Witosz z nowym widokiem na Góry Sowie:
Nowa dróżka na południe od Daisy. Tor przeszkód dla koni:

Kwitnące sady. Tę dróżkę niebawem zbadam:

Podjazd na Mrowinę z widokiem na miasto i Masyw Ślęży. Jeszcze nie pada:

Wjechałem pod Mrowinę. Leje. Czas wracać: