Kozice

Poniedziałek, 6 września 2021 · dodano: 15.09.2021 | Komentarze 0

Słonecznie z wiaterkiem.
Wyprawa na zachód.
W słońcu — ciepło.
W cieniu — zimno.
Wychodzę przy 14 stopniach, dlatego dziś kurtka i długie spodnie.
Cel wzgórze Kozice nad wsią o tej samej nazwie, ale inną drogą, przez pola.
Tradycyjnie przez wzgórze Globus, Kamiankę, Riasne, wzdłuż torów.
Tu jednak wybieram drogę wśród zabudowań (Riasne?) dojeżdżam po chwili do zachodniej obwodnicy Lwowa. Przeskakuje, dróżki niet.
Ale widzę przez pola po soi, czy czymś podobnym można jechać.
Teren pofałdowany.

Potem docieram do dacz. Dróżka do Kozic...
Tu straszą ogromne, uschnięte barszcze. 
Podjazdu praktycznie nie ma. Przy krzyżu na końcu wsi już byłem.
Wzgórze Kozice (330 m n.p.n.). Z tej strony brak malowniczości.
Przez chwilkę będzie widoczek na północ z barszczykami.
Skręcam jednak w dół.
Jeszcze na chwilę oglądam inną polną dróżkę, a tam też barszcze, więc wracam znaną mi drogą.
W Riasnem odbijam do głównej drogi, która prowadzi do Krakowca (granicy z PL.).
Chwilę czekam, zanim przeskoczę.
Potem przez teren przemysłowy, w stronę Torfowiska Biłohorszcze ( w zeszłym roku jechałem w przeciwną stronę.
Potem badam las między Biłohorszczem a Lewandówką
Fajne dróżki, niestety zawalidrogi, których nie da się ominąć. Wracam do Biłohorszcza.
Kolejny wjazd do lasu.
Ścieżki nie znam, jadę na wyczucie, znowu dużo powalonych drze.
Wracam do szosy.
Potem przez uliczki Lewandówki i powrót przez Kortumową Góre i stadion Spartak.

4,5 h w siodle

Trasa: Lwów_Kamiamka_Riasne_Riasne Ruskie_Kozice_Riasne Ruskie_Biłohorszcze_Las Niłogorszcze_Lewandówka_Kortumowa Góra

Patrzysz na Wzgórza Hołoskowskie:

Tradycyjny skrót w stronę lasu:

Riasne. Lokomotywa WŁ80:

Riasne. Kapliczka:

Po przeszukaniu terenu wjeżdżam między uprawy (soi?)

Trochę pod górkę:

Potem w dół i pod górkę:

I znowu pod górkę:

I znowu w dół i pod górkę:

Zbliżamy się do wzgórza Kozice:

Barszczyki!:

Widoczki z barszczykami:

Kolejne...:

Kozice, tu się naród buduje. Te miejscowości pod Lwowem zabudowane domkami ciągną się kilometrami. Na szczęście barszcz nie ma. Prócz lasku na końcu: 

Wracam tą samą trasą do tego punktu. Jeszcze kilkaset metrów i odbijam w prawo:

Klucz do miasta:

Teren przemysłowy. Był nawet asfalt i trochę z górki. Teraz wertep:

Torfowisko Biłohorszcze:

Cerkiew w Biłohorszczu:

Pobliski lasek pełen wiatrołomów. Nie daję rady, uciekam po drugim podejściu:

Patrzysz w stronę Kortumowej Góry:

Dzisiejsza trasa